Over seksualiteit, relaties en zwangerschap wordt veel gecommuniceerd in Nederland. Maar hier open over praten is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Dit kan tot problemen leiden op het moment dat je voor keuzes komt te staan in je eigen leven. Het project ‘Shkorey’ wil Eritrese jongvolwassenen in Nederland ondersteunen om passende informatie te krijgen en weloverwogen keuzes te maken ten aanzien van deze belangrijke onderwerpen.
‘Shkorey’ - spreek uit als Shi-ko-rai- betekent ‘Schatje’ in het Tigrinya. Het project is in juni 2021 gestart om Eritrese jongeren op passende wijze toegang te bieden tot informatie en hen te laten oefenen met keuzes rondom relaties, seksualiteit en zwangerschap. Het middel? Een serious game, te spelen op je mobiel. Met een film, dat jongeren soepel langs beladen onderwerpen leidt…
Onder leiding van Geertje Postma van PincKlouds kwamen voor Shkorey veel partijen samen: Eritrese studenten van het Friesland College, Gemeente Leeuwarden, 8D games, Amaryllis, Dochter & zn, Stichting Nieuwlander, Kenniscentrum Rutgers, GGD Fryslan en Kraamzus. Eerder heeft Geertje in Ghana een soortgelijk project opgezet, dat vooral ging over onveilige abortus. In het project ´Eritreatown´ had Geertje de Eritrese FC-studenten Daniël, Tsgab en Eyerusaliem leren kennen. Zij kregen een grote rol binnen Shkorey. Geertje: ‘Eritrese jongeren worden vaak onderschat, maar mijn ervaring is totaal anders. Ik ken deze groep als getalenteerde jongeren die graag iets wil betekenen voor hun eigen leeftijdsgenoten en gemeenschap.’
Vanuit drie perspectieven vertellen de hoofdpersonages Milka, Samson en Lidiya fictieve verhalen. Van een jonge vrouw die haar eerste relatie aangaat, tot een jonge moeder in spé en een jongeman die onverwachts vader wordt. Zij hebben handvatten nodig. De karakters zijn naast hun acteer-en regietalenten ook te vinden binnen de muren van het FC.
‘Ik ben opgegroeid in een heel klein dorpje in Eritrea. Daar werd nooit gesproken over dit soort onderwerpen’, vertelt Daniël Tuem Meretse (24), student Verkoop. ‘En eigenlijk bespreken we dit ook niet in Nederland.’ Als kleine jongen had hij al aan een droom, die hij nu steeds meer tot werkelijkheid brengt. Zijn einddoel? Filmregisseur worden. Ruim twee jaar geleden begon het project met trainingen op het gebied van schrijven, filmen en editen. Daniël schreef het verhaal vanuit ‘het perspectief van ‘Samson’. ‘De game zorgt ervoor dat je geen schaamte voelt en in alle rust kunt bekijken, zonder je beoordeeld te voelen. Bovendien durf je juist in die setting meer vragen te stellen. Samson wordt gespeeld door Amine Tesfaye, student elektrotechniek. ‘Ik ben zelf geen vader, maar voelde me door de film wel echt zo. In het echte leven weet ik niet hoe ik zou handelen.’
Tijdens het lanceringsfeest van Shkorey op 16 februari in het Atrium van het Friesland College was ook Nathalie Kramers, wethouder in Leeuwarden voor onder andere jeugd, vluchtelingen en integratie, aanwezig. ‘Ik ben van de generatie waarin games niet op deze manier werden gebruikt. Dit is belangrijk en uniek. Wat ik tot nu toe verneem, is dat Eritrese vrouwen ontzettend sterk zijn”
‘Het is veel meer dan een game’, stelt Nicole van den berg, communicatieadviseur bij 8D games. Er zijn veel zwangerschappen onder Eritrese jongeren in Nederland. Die zijn niet altijd ongewenst, maar vaak weten deze jongeren niet wat er allemaal komt kijken bij een zwangerschap. Zo kan het gebeuren dat pas een zorgprofessional wordt ingeschakeld, als de vrouw zichtbaar zwanger is. Via de game kunnen de jongeren in contact komen met de zorgverleners.’
Dat het belangrijk is om werk te leveren met een boodschap, vindt ook programmeur Stella van Zanten: ‘Ik vind dat mijn werk impact moet hebben.’ Het verhaallijn stopt namelijk niet bij drie karakters, maar zal de komende tijd uitgebreid worden tot meer. Geertje voegt daar aan toe: ‘Het gaat niet om een boodschap, maar om een platform creëren waar gesprekken en nieuwe ideeën gefaciliteerd worden. Zodat mensen zelf kunnen bepalen wat dat voor hen betekent en hoe ze het willen toepassen in hun eigen leven.’