Soms lijken dingen ver van je bed, maar zijn ze dichtbij. De oorlog is op zo’n tweeduizend kilometer van hier, maar op amper twee meter afstand is de impact ervan duidelijk te zien. Oksana, tweedejaars studente Eventproducer komt uit Oekraïne. Dan is zo’n oorlog - ook op afstand - heel dichtbij.
Op 24 februari viel Rusland Oekraïne binnen. Oksana schrok wakker met het nieuws, dat haar hart verscheurde. Een van de eerste beelden die ze zag, was een video van bombardementen in de stad waar zij vandaan komt en waar haar moeder nog steeds woont. Gelukkig is haar moeder ongedeerd en is de rust nu wat teruggekeerd in Ivano-Frankivsk. Dat geldt helaas niet voor de rest van Oekraïne. Vooral de grote steden hebben veel te verduren.
“Ik denk niet alleen aan mijn moeder, maar ook aan andere Oekraïners.”
De vraag die Oksana het meest dwarszit, is ‘waarom…’ Ze vindt het oneerlijk en ervaart een onrustig gevoel. Voortdurend, vanaf de eerste dag van de oorlog. Dagelijks volgt ze het nieuws op de voet. Waarbij het ene na het andere bericht een gevoel van onmacht aanwakkert.
Toch probeert Oksana haar stem te laten horen door berichten te delen via social media en heeft ze op haar rugzak het statement ‘Ban Russia from swift!’ staan, samen met twee lintjes in de kleuren van de Oekraïense vlag.
“Het voelt alsof Oekraïne veel landen tot elkaar heeft verenigd.”
Ondanks deze verdrietige gebeurtenis vertelt Oksana dat ze veel steun krijgt van docenten en mensen in haar omgeving. Ook is ze zeer te spreken over de steun die Oekraïne krijgt vanuit andere landen. ‘Het voelt alsof Oekraïne de wereld verbindt tot elkaar.’
Wil jij ook je steun betuigen? Laat dan jouw stem online of offline horen. Er lopen allerlei acties.