×
Wie ben ik? Wat wil ik? Hoe kom ik daar, samen met anderen? Of, zoals Carlo Segers het stelde: ‘Hoe ben ik hetzelfde als jij en hoe ben ik anders?’ Waar menig student vooraf dacht dat deze tweedaagse zou gaan over leidinggeven, was het programma vooral gericht op het sturen van je eigen leven. Met zelfkennis als basis, om ook in samenwerking elkaar te kunnen versterken. Dan zijn waarden van belang, gaf Carlo aan. ‘Ik heb er twee: dienen en deugen... Wat is belangrijk voor jullie?’
Dialoog
Deze dialoog gingen de studenten graag aan. Zo werden zij in alle workshops uitgedaagd, bijvoorbeeld om in lijn van het gedachtengoed van Covey na te denken over hun dromen en de mogelijkheden om die te bereiken. Ofwel: wat is de cirkel van betrokkenheid en van invloed… Kan het? En hoe? Stap voor stap ontdekten de studenten wat studente Fleur in de workshop van Albert van der Meulen op haar flap schreef: ‘Dat persoonlijk leiderschap meer over jezelf gaat. Als jij jezelf kent en ook een stukje controle over jezelf hebt, kun je ook jezelf blijven als leidinggevende.’
En ja, dan is het goed om in de praktijk te ondervinden hoe dat werkt. Hoe loopt de samenwerking, als je als kersverse groep de opdracht krijgt om van bamboe en elastiekjes in een half uur een brug te bouwen waar je overheen kunt lopen? De jongens van de techniek bonden veel stokjes samen en maakten een ingenieuze loopbrug op een meter hoogte, waar de andere groep - vooral studentes – besloot een stevige mat te vlechten en vooral laag te blijven. Dat werkte, waar het bouwwerk van de jongens bij de eerste stap omkiepte.
Hoe ging het?
Het maakte niet uit. Grote vraag was immers: hoe kwam het tot stand? Dat was ook het geval in de spannende opdracht die Jeffrey Meijer - oud-student van het Friesland College - van Friesland Boeit voor de studenten had: ontmantel binnen 5 minuten een bomkoffer, waar slecht één persoon in kan zien en vier anderen in een handleiding moeten opzoeken wat er moet gebeuren om een explosie te voorkomen. Welke knop? Welk draadje nu? Dan komt het aan op communiceren.
Waar de ene groep strandde door stress en gebrek aan afspraken, had een andere groep veel baat bij twee volwassen studenten - Doetie en Marja - die kordaat de leiding namen maar anderen alle ruimte gaven voor een beslissende tip. De jongens van de techniek raakten helemaal niet in de stress. Zij analyseerden geconcentreerd, teamgenoot Louise - studente hospitality - bleef ook kalm en zo vulden zij elkaar aan om de bom heel vlot onschadelijk te maken. Geen probleem, vonden zij.
Nieuw besef
De tweedaagse wed afgesloten op de Recycle Boulevard, waar de studenten eerst spraken met schoolgenoten van Entree en vervolgens op een kopje uit de winkel een boodschap voor zichzelf konden plaatsen. ‘Durf’ bijvoorbeeld, ‘Never give up’ en ‘No one ever made a difference by being like everyone else’. Alles met een nieuw besef van persoonlijk leiderschap, dat voor iedereen verschillend kan zijn. Zo wil de een meer zelfvertrouwen en stelde een ander: ‘Openstaan voor keuzes, mezelf anders neerzetten en niet meteen mijn mond opendoen.’